ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ…

Στην σημερινή μας εποχή, οι λέξεις έχουνε χάσει το πραγματικό τους νόημα. Μιλάμε για Δημοκρατία, ενώ στην πραγματικότητα έχουμε μια επαίσχυντη κομματοκρατία. Μιλάμε για δικαιοσύνη, ενώ στην πραγματικότητα έχουμε ένα καθεστώς, το όποιο μόνο άδικο παράγει. Μιλάμε για ισότητα μεταξύ των πολιτών, αλλά αυτό που βιώνουμε είναι μια απέραντη ανισότητα, η οποία διαχέεται σε κάθε μέρος της ζωής μας και δηλητηρίαζει κάθε γωνιά της ίδιας μας της ύπαρξης.

Αυτό το άδικο, αυτή η ανισότητα, αυτό το κομμάτιασμα της κοινώνιας έχουν επιφέρει τόσο μεγάλο πόνο μέσα στα ανθρώπινα κοινωνικά σύνολα και μέσα στον ίδιο τον άνθρωπο ξεχώριστα, ο οποίος προτίμησε να ξεχάσει για να μπορέσει με αυτόν τον τρόπο να αντέξει. Να αντέξει αυτόν τον πόνο, ο οποίος έχει γίνει αβάσταχτος καθώς έχει ποτίσει τις μνήμες όλων των ανθρώπων με αίμα μέσα στο περάσμα των αιώνων.

Έτσι λοιπόν, όλα πλημμύρισαν με αίμα! Κάθε γνώση βυθίστηκε μέσα σε αυτό το κόκκινο ποτάμι για να μπορέσει έτσι ο άνθρωπος να επιβιώσει. Πνίξαμε κάθε κραυγή για να μπορέσουμε να προχωρήσουμε.

Αλλά να προχωρήσουμε ΠΩΣ; Να προχωρήσουμε ΠΟΥ; Να προχωρήσουμε με ΠΟΙΟΝ ΤΡΟΠΟ, σε ρώταω αδελφέ μου. Αφου ξεχάσαμε ποιοι είμαστε!!

Θάψαμε την μνήμη μας, τον χάρτη της ίδιας μας της γνώσης και τώρα πασχίζουμε καθημερινά να βρούμε προορισμό. Δηλαδή να ορίσουμε κάτι από πριν και να βάλουμε στόχο και σκοπό να το φτάσουμε.

Μα πως να το κάνουμε αυτό, αφού σβήσαμε το μονοπάτι που μας συνέδεε με αυτόν τον προορισμό;

Τώρα όμως αδελφέ μου, είναι η δίκαιη ώρα να θυμηθείς! Και να ενθυμήσεις μαζί και όλα τα αδέλφια σου. Και μόνον τότε θα βρεις το νήμα το οποίο σε συνδέει με αυτόν τον προορισμό. Θα βρεις δηλαδή το νόημα όλων αυτών των λέξεων που ενώνουν το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον. Ενώνουν δηλαδή τον Ιστό της Ροής μας, την ίδια την Ιστορία μας και μας θυμίζουν με νόηση ποιοι είμαστε.

Είμαστε πάνω από όλα άνθρωποι, που ξεχάσαμε τι θα πει να είσαι άνθρωπος. Ξεχάσαμε πως γεννιόμαστε με ένα αξιακό σύστημα το οποίο φέρουμε όλοι ανεξαιρέτως μέσα μας και το οποίο μας καθοδηγεί στον προορισμό μας.

Αυτό το αξιακό είναι η ΛΟΓΙΚΗ, η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, η ΑΡΕΤΗ, η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, η ΙΣΟΤΗΣ, η ΑΦΘΟΝΙΑ, η ΑΛΗΘΕΙΑ, η ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ, η ΑΡΜΟΝΙΑ, η ΑΝΔΡΕΙΑ, η ΕΥΔΑΙΜΟΝΙΑ, το ΓΝΩΘΙ Σ’ΕΑΥΤΟΝ.

Αναγνώρισε αυτό που έχεις έμφυτο μέσα αδελφέ μου! Επανέφερε αυτήν την γνώση που φέρεις μέσα σου και ζήτα μόνο αλήθειες! Και ζήτησε τες με την ίδια την φω-νή σου! Με το Φως του Νου σου! Φώναξε το άδικο και κάψτο με το δικό σου Φως! Έχεις τόση απέραντη γνώση μέσα σου, όσο άπλετο είναι και το ίδιο σου το Φως.

Μην μένεις άλλο μέσα στο σκοτάδι, που δεν είναι άλλο παρά αυτή η ανισότητα που κομματιάζει άδικα την ύπαρξή σου. Ζήτα τους νόμους που σιωπηλά σε σκοτώνουν. Ζήτα κάθε συμφωνία που έγινε για εσένα χωρίς εσένα. Ζήτησε τα δικά σου και τα δίκαια σου.

Έλληνα αδελφέ σε ΚΑΛΩ να αναγνωρίσεις το δίκαιο που έχεις μέσα σου και να ζητήσεις όλες αυτές τις αποδείξεις, όλες αυτές τις αλήθειες που σου έχουν κρύψει. Δεν ζητάω τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο.

Σε ΚΑΛΩ να έρθεις μαζί μας! Σε ΚΑΛΩ στην ένωση όλων των ανθρώπων. Μια ένωση που είναι και γνώση. Μια γνώση που είναι και μνήμη. Μια μνήμη που είναι και δημιουργία. Και όλα αυτά μαζί είναι ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ. Μια Δημοκρατία, η οποία ως φορέας φέρει όλους τους πόλιτες μαζί και κάθε πολίτης φέρει μέσα του τεράστιες αξίες, αναλλοίωτες στα βάθη του χρόνου.

Αυτό μας ζήτησε και μας ζητάει καθημερινά ο ΕΛΛΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΑΡΤΕΜΗΣ ΣΩΡΡΑΣ , ο οποίος λοιδωρείται άδικα από ένα καθεστώς το οποίο σε σκοτώνει αδελφέ μου.

Μόνο εσύ μπορείς να σταματήσεις αυτό το άδικο. Σεβάσου την ίδια σου την ύπαρξη και μην την αγνόεις. Και πάλεψε με ανδρεία για τους προγόνους σου, για τους απογόνους σου, για τον συνάνθρωπό σου. Παλεψε για ΕΣΕΝΑ. Γιατί Ε.ΣΥ. είσαι η ίδια η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.

EΦΡΑΙΜΙΔΟΥ ΕΥΘΥΜΙΑ